Her yıl miladi takvime göre Mayıs ayının 20’sinde Ordu, Giresun ve Trabzon yörelerinde şenliklerle kutlanan bir gündür “MAYIS YEDİSİ” .Bugün Rumi takvime göre mayısın yedisine denk geldiği için, yöresel kutlamalar da Mayıs Yedisi şenlikleri olarak anılmakta. Bu günde Karadenizli sahillere inmekte, teknelerle denize açılmakta, bölge bir bakıma Mayıs Yedisinde yaza merhaba demekte ve yazın gelişi şenliklerle kutlanmakta.  Denize kayıklar ve sandallarla gezintilere çıkılarak yöresel bir ekonomik canlılık da görülmekte bu günde. Ancak bu canlılığı bu yıl göremedik mayıs yedisinde. Herhalde bu yılki Mayıs Yedisi’nin Ramazan ayına denk gelmesinin de etkisi vardı bu sönüklükte ancak bir gerçek var ki,  yeni nesiller başlarını dijital sanal dünyadan kaldırıp bu güzel yöresel geleneklerimize yeterince sahip çıkmadıklarından olacak,  nesiller de yaşlandıkça eski canlıklar da kaybolmakta.

Mayıs Yedisi’nin Türk kültüründeki yeri çok eski ve geçmişi 24 Oğuz boyundan birisi olan Çepnilere kadar dayanmakta. Bu geleneğin Karadeniz yöresinde daha fazla kutlanması bir yerde bu yörenin ÇEPNİ geçmişi ile izah edilebilir.

Şenlikler bazı yörelerde birkaç gün sürmekte.  İlk günlerde yöresel ürünlerin ve kültürel eserlerin yer aldığı sergiler açılmakta, devam eden günde uçurtma, halk oyunu gösterileri ve spor müsabakaları düzenlenmekte, Mayıs’ın 20’sinde ise geleneksel etkinlikler yapılmakta. Bu günde derelere inen vatandaşlar ineklerini yıkayarak yaylalara hazırlanmakta. Geleneğe göre inekler deniz suyunda ve derelerde yıkanarak yaylalara çıkmadan önce sağlık, zindelik ve enerji kazanmakta ve aynı zamanda kötülüklerden de arınmaktadır. Şimdilerde pek görülmeyen bir uygulamada da bazı yörelerde sabahleyin gün doğarken dere ağızlarından su alınarak bu suyla yıkanılır ve böylece kötülüklerden arınıldığına inanılır.

Türkün geleneğinde olduğu gibi Mayıs yedisi geleneğinde de yedi sayısı önemlidir.  Bazı yörelerde bu günde denize yedi çift bir tek taş atılır. Yedi çift taş ile dertlerin, problemlerin ve belaların denize atıldığına inanılmaktadır.  Tek taş ise isteklerin yerine gelmesi için denize atılır. Yine mesela Giresun’da yedi kez Giresun Adası etrafında dönülerek dileklerin yerine geleceğine inanılır. Mayıs Yedisi’nin en önemli ritüeli ise denize girmek ve yedi dalga üzerinden atlamaktır. Böylece yıl boyu o kişinin evinin hep bereket ve bolluk içinde olacağına inanılır.  Kayıklarla denize açılmak, denizde gezinti yapmak şenliklerin en önemli kısmıdır. Yedi sayısını denizde teknelerle dolaşırken de görmekteyiz. Karadeniz’de denize dökülen dere çok olduğu için bazı yörelerde teknelerle yedi dere ağzından geçilir ve böylece yedi geleneği yerine getirilmiş olur. Hastalar bu şekilde bütün sıkıntılarını denizde bıraktıklarına inanırlar. Çünkü deniz berekettir, bolluktur, şifadır ve kötü ruhlarda arındırır.

Bu yılki Mayıs Yedisi’nde Ordu Büyükşehir Belediyesi’nin davetlisi olarak Deniz Kuvvetlerimizin TCG FATİH Fırkateyni de Ordu’ya geldi ve gemi halkın ziyaretine açıldı. Ancak geminin sahile yanaşamaması nedeniyle gemi açıkta demirledi ve ziyaretler de filikalarla vatandaşın açıktaki gemiye götürülmesi şeklinde yapıldı. Bu güzel kentin, geleceğinin turizmde olduğu söylenen, mavi ile yeşilin en güzeliyle buluştuğu deniz kentinin bir limanı, rıhtımı veya bir geminin yanaşıp bağlayabileceği bir iskelesinin olmaması da büyük bir eksiklik olarak göze çarptı.  Turizm denince akla gelen deniz turizmi, deniz turizmi denince de akla gelen yat ve kruvaziyer turizmidir. Gelen gemi sahile yanaşıp turistleri yürüyerek şehre çıkaramıyorsa,   o şehir için ne turizmden ne de bir deniz kenti olmasından bahsedemeyiz. 

Mayıs Yedisi’nde vatandaşın kendi askeri gemisini sahilde bağlı iken gezip görememesi, filikalarla açık denize taşınarak gemisini gezmesi büyük bir eksikliktir bu güzelim kent için.  Mevcut iskele ivedilikle gemilerin yanaşabilmesi için uygun hale getirilmelidir. En önemlisi de bir liman artık olmazsa olmaz ihtiyacıdır bu kentin.