Doğu Karadeniz'de, çikolata sanayi olmasını, kurulmasını kim istemez!.. Burada yaşayan herkes ister de, iş kurarken temel hedef olan "kâr hesabı" yapan yatırımcı ister mi?

Ben diyeyim "birileri", siz söyleyin, "hesap kitap bilmezler" bazen öyle basit projelerden söz ediyor, öyle küçük hesaplar yapıyor, sunuyorlar ki, ne anlamak, ne de anlatmak mümkün..

Mesela!..

"Fındık üretim bölgesi Doğu Karadeniz olduğu için, çikolata fabrikası için ilk tercih edilecek yer buraları olmalı" mantığı..

Bu zorunlu mantık (!) temelden yanlış..

Neden mi?

Çünkü, çikolata dediğinizin içinde fındığın payı taş çatlasın yüzde 10'u bile geçmez, geçmiyor.. Ortala yüzde 5'de bile bulunuyor.

Hiç evelemeden, gevelemeden biri çıkıp da şöyle derse ne olur?

-"Yüzde 5-10'luk fındık için, yüzde 90-95'lik çikolataya Doğu Karadeniz'i anavatan yapmayan yatırımcı yanlışta mıdır?"

Bir yatırımın arsası var, maliyeti var, ulaşımı var, ana tüketim merkezlerine uzaklığı-yakınlığı var, işgücü bulunması var..

Var oğlu var. Tabi ki fındıkta var ama, zurnadaki son delik kadar" diyeceğim de birileri "Ne biçim milliyetçisin?" sorar diye korkuyorum!.. Hem de, söz konusu yatırım, para-pul olduğunda, din iman, milliyetin hiç işe yaramadığını, ille de son yıllarda bize iyi öğretilmesine rağmen!..

Onun için; bazı şeyleri terennüm ederken, "En kötü gerçeğin, en güzel yalandan daha iyi olduğunu" unutmamak gerekiyor sanırım..

Güzel yalan, fındığın çikolatanın tek hakimi olduğudur. Kötü gerçek ise rantabl bir yatırımda Doğu Karadeniz'in en alt sıralarda yer alabileceğidir.