Karadeniz Bölgesi’nin iki şanslı ili var. Samsun ve Trabzon. Bu iki il nasıl oldu da şanslı iller arasında anılıyor derseniz. Bunun birkaç nedeni var; Her şeyden önce her dönem siyaseten güçlü olmuşlar. Bakın, inceleyin merkezi siyasette hep güçlü bakanlıklara sahip olmuşlar.

Biz daha birkaç yıl önce üniversite ve havaalanına kavuşunca düğün bayram yaptık. Ama bu iki vilayet yıllar önce üniversite, havaalanı, üniversite hastanesi ve bölge müdürlüklerini kapmışlar. Ordu’nun bugünlerde gündeminde olan Şehir Hastanesi mi, Üniversite Hastanesi mi? konusunu bunlar yıllar önce konuşmuşlar. Hafta sonu Tiflis ve Batum’a kültür turuna katıldım. Yol boyu bir sürü yeni üniversiteler açılmış. Yeni stadyuma kavuştular. Devlet hastaneleri yıllardan beri hizmet veriyor. Konumuz bugün başka ama bazı örneklemeler ile başlamayı uygun buldum.

Yazımın başlığı neden “Kayak Merkezi derseniz, bize kala kala Kayak Turizmi kalmış. Gürcistan turum boyunca hep beyin jimnastiği yaptım. Öyle ya turumuz “Kültür Turu” olduğuna göre önce oradan başlayayım isterseniz. Ordu Kültür Merkezi olabilir mi? Kültür Turizminden pay alabilir miyiz?

Trabzon bizden bazı konularda çok şanslı demiştim. Her şeyden önce Yayla Turizmi yönünden Trabzon ve Artvin bizden çok önde. Bizim daha yayla yollarımız bile yok. Trabzon’un bütün yayla yolları tamamlanmış. Çünkü siyasiler çalışmışlar. Ordu’yu garip bırakan en önemli faktörlerden birisi de ilçeler arası kavgalar olmuştur. Her dönem Ünye siyasi olarak Ordu merkezden daha şanslı olmuş ve Bakanlık tercihi bizi öksüz bırakmıştır. Bu yıllardan beri böyledir. Ne mahsur var ki, en büyük ayırım da Şükrü Yürür döneminde olmuş ve günümüze kadar gelmiştir.

Yayla turizminde geç kalmış olsak da, Kayak Merkezi bize bir şans daha sunmaktadır. Karadeniz Bölgesi’nin Kayak Turizmini kapabiliriz. Çambaşı Kayak Merkezi cazibe merkezi olmaya başladı. Bilhassa buraya “5 YILDIZLI OTEL”  yapılması çok yerinde bir karardır. Bu projede emeği olan herkesi kutluyorum. O halde bir yıl sonra Otel Projesi ile bir adım öne geçeceğiz demektir. Geriye ne kalıyor? ÇAMBAŞI YOLU. Yılan hikayesine dönen bu yol çok hızlı şekilde tamamlanmalıdır. Turisti ve tur şirketlerini yolunuz yoksa getiremezsiniz.

Yine Tiflis’ten örnek vereyim. Dağlar, taşlar, tepeler turizme açılmış ve her taraf asfalt yol. Kültür Turizmini kapmışlar. Şehir adeta Tarih, kültür, edebiyat,sanat kokuyor. Sadece Tiflis’te tiyatro olduğunu öğrenince şaşkınlığımı gizleyemedim. Mtskheta diye bir kentleri şehirleri var. Kültür Merkezi olmuş Svetitskhove kilisesi ile UNESCO’nun miras listesinde yer almış. Zaten Tiflis Köprüler Kenti olarak anılıyor. Bir de Teleferiğimizi çalmışlar. Kutsal dağları olan Mtatsmina’ya  teleferik ile çıktık. Gori kentinde Stalin müzesini gezdik.

İşin özü Batum değil de Tiflis tam bir Tarih ve Kültür Kenti olarak beni çok etkiledi. Bütün bunları şunun için yazdım. Ordu’muzun Kültür Kenti olma şansı yok. Yaz Turizmi şansımız yok. Sağlık Turizmi olma şansımız yok. Üniversite Turizmi olma şansımız yok. Gezilerimde hep bunu düşündüm ve anladım ki, bize kala kala Yayla Turizminin en önemli ayağı olan KAYAK TURİZMİ kalıyor. Biz Ordu olarak Kayak Turizmine odaklanmalıyız. Bu şansı da kaçırmamalıyız. Belki şu anda hayal gibi gelir ama günün birinde Babayiğidin biri çıkıp da HAVAALANINDAN YAYLAYA TELEFERİK PROJESİNİ hayata geçirebilirse değmenin Ordu’nun keyfine. Hayali olmayanın projesi olmaz. Bir zamanlar Boztepe Teleferiğine de hayal diyorlardı ve oldu da. Hem de Ordu’nun hala en önemli VİZYON VE PRESTİJ PROJESİ. Hay akımı seveyim.