Hiç uzatmaya, evelemeye gevelemeye gerek yok?

“Fındığın başkenti neresidir?” sorusunun cevabı; “Nereden baktığınıza” bağlıdır.

*

O zaman gelin hep beraber bir yerlerden bakalım mı?

Haaa! Bakarken, “körün fili tuttuğu yere” göre misali tarif gibi de yapmayalım!

Yani, tarihe mal olmuş gerçeklerden tutunda günümüzdeki vaziyete kadar “yediden yetmişe” her şeyi kâale ve dikkate alıp; “En kötü gerçeğin en güzel yalandan iyi olduğunu” bilerek yapalım.

*

Tarihe gerçeklerden bakacak olursak, fındık ile ilgili en geniş araştırmaları yapıp, onlarca kitabı da kaleme almış olan bugün İsmi Karadeniz Fındık ve Mamulleri İhracatçıları Birliği olan kuruluşun 80 yıl önceki Büro Şefi Kemal Peker’in “Tarihçe, Tarım, Kültür, Ticaret, İstihlâk Bakımlarından FINDIK” adlı kitabına göz atmamız gerekir.

Ki yeri gelmiş iken, 1947 baskısının orijinalinden kitabın baskısının aynısını yaptığımızı da hatırlatalım.

Sonra Kemal Peker’in Giresun adına yaptığı tarihi tespiti bir cümle ile aktaralım:

-“…çok eskilerden beri bilinen fındığın ülkemizde ilk defa Giresun’da kültüre alınmıştır.”

Bugün Giresun’un başkent olduğunu savunanlara sağlam gerekçe teşkil eden kaliteli fındığın da doğuşu böyle olmuştur.

*

“Nereden bakarsanız?” demiştik ya!

Geçmişten bakarsanız böyle, yani Giresun Fındığın Başkenti!

Buradan bakanlara itiraz yok!

*

Ama bir gerçek var; o da “olmaktan daha önemlisi kalmaktır!” Yani kazandığın mevkii korumak, kentinin başlığını sürdürmek için gereken yapmaktır.

*

Pekalâ, o zaman geçtiğimiz hafta, Gürcü ve Azerileri bir çatı altında buluşturup, ellerine de fındığı tutuşturup, “En çok fındığı üreten şehir benim” savı ile Giresun’un Batı komşusunda duvarlara asılan “Fındığın Başkenti Ordu” afişine neyin nesidir?

Ya da ben diyeyim “kimin fesi”, siz söyleyin “kimin hevesidir?”

*

Hiç fes heves hesabı değildir!

Doğruya tarih penceresinden baktığımız da nasıl “Fındığın Başkenti Giresun” dur diyor isek, bugünkü gerçekleri gözümün önüne rakamlarla getirdiğimizde Türkiye’nin değil, Dünya’nın en çok fındık üreten şehrinin Ordu olduğunu görmemezlikten mi geleceğiz?

*

Haa; Ordu sahip olduğu 227 bin hektarlık bahçelerde yetiştirdiği fındıklarla üretim penceresinden baktığınızda bugün Fındığın Başkenti olduğunu iddia ediyor ise, O’nun da bunu korumak için çaba sarf etmesi gerekir.

Ordu verim ve kaliteyi arttırmak için gereken çabayı göstermez ise, Samsun arkadan öyle bir geliyor ki, 3-5 sene sonra “Fındığın başkenti benim” diye ortaya atlamasına hiç kimse gıkını dahi çıkaramaz!

*

Ez cümle, konu uzun, yerimiz dar!

Dönelim en başa ve de “Olmak kadar, hatta ondan da çok kalmak önemlidir” sözümüze, gerçeğe.

Milletvekili Kadir Aydın’ın son yaptığı tarifte; ilk kültür dikimi yapılmış, 1936 da Fındık İstasyonu, 1938 de Fiskobirlik, sonrasında ihracatçı birliği Giresun’da kurulmuş olmasına karşı, bu özellikleri koruyamayanların gafleti başkent konusunu tartışmaya açmıştır.

*

Nasıl açılmasın ki?

Siz birilerinin saçma sapan hesapları, beyanları ve dolaylı baskıları ile sahip olduğunuz 117 bin hektar alanda Giresun’un 2019 da 84 bin ton fındık üreteceğini tahmin ettirdikten, yani Giresun’u gerisin geriye doğru ittirdikten sonra nasıl çıkıp da “Başkentiz” diyeceksiniz.

Hem de, üretimde bırakın Ordu’yu, Samsun, Düzce, Sakarya’dan geri düşmüş iseniz! Nerede ise Trabzon’un bile Giresun’u geçmesini sağlayacak rekolte açıklamayı marifet sayar hale gelmiş iseniz!

*

Neyse, uzatmayalım!

Soruyu tekrar soralım:

Üretim penceresinden baktığınız da soru:

“Fındığın başkenti neresidir?”

Ez cevap:

“Geçmişe bakar iseniz Giresun…

Bugüne göz atarsanız Ordu…

Gidişata bakarsanız Samsun…”

*

Var mı itirazı olan?

Var ise beri gelsin, iki kelâm edelim.

Sakın ola ki, işi gücü basına demeç vermek olanlar gibi yapıp, kaçak güreşmesinler!