Yeni vergi yükümlülükleri geliyor. Bence yükümlülükten önce kültürel bir değişim gerekiyor.

***

Bir örnekle açıklamaya çalışayım

***

‘’Kaç işçi çalıştırıyorsun?’’ sorusunu yanıtlar…

***

‘’47…’’

***

‘’Üç şirketimizde 146…’’

‘’Dört şirketimizde 195…’’

***

Neden?

50’nin üzerinde işçi çalıştıranların yasal zorunluluklarından doğan işçi / vergi maliyetleri, 49 işçi çalıştırana göre yüzde 20 civarında yükseliyor.

Bu nedenle 49 işçiye ulaşan, yeni bir şirket kuruyor…

***

Bu sonuca yönelik ‘’tamamıyla zıt’’ iki görüş var. Biri ‘’büyümek cezalandırılıyor’’ (Farklı bir yazı konusu) Diğeri, ‘’Reel sektör vergiden ve yasal yükümlülüklerden kaçıyor.’’…

***

ABD’de ‘’yatırım danışmanlığı’’ yapan arkadaşım anlattı.

‘’Yatırımcılarımız ABD’de araştırmalar yapıyor’’

İlk ya da ikinci soruları ‘vergi sisteminin açıkları’ üzerine oluyor.

‘’Kazanayım vergimi de vereyim.’’  Diyeni de bugüne kadar görmedim!’’

***

Gelişmiş ülkelerde ‘vergi vermenin’ zorunluluğu, yaptırımları var… Vergi vermekten imtina etmeyi ‘en büyük suç’ olarak görüyorlar…

***

Ama…

Vergi vermenin o coğrafyalarda, tıraş olmak, spor yapmak gibi bir ‘’kültür’’ olduğu da aşikar…

Bu işi ‘rutin işleri’ olarak görüyorlar…

***

Bu nedenle…

Sadece bizde, ‘’düzgün mükellef’’ diye bir kavram var!

***

Sadece ‘vergi vermek’ mi bir kültür? Tabi ki hayır…

Verilen vergilerin nasıl kullanıldığını denetlemek/ sorgulamakta bir kültür.

***

Ya ‘’vergi ödememe’’ kültürü, ‘’kamu harcamalarını’’ sorgulamama/ sorgulayamama/ denetlememe/denetleyememe kültürü kazandırıyor… Ya da ‘’sorgulamama/sorgulayamama’’ kültürü, ‘’ödememe’’ kültürünü tetikliyor. Bu nedenle her halükarda yükümlülüklerden önce bu iki kültürü geliştirmemiz gerekiyor.